دانلود پروژه ها و تحقیق های دانشجویی

مقاله توانایی سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان موش در بهبود فیبروز کبدی ناشی از تتراکلرید کربن تحت word دارای 14 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله توانایی سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان موش در بهبود فیبروز کبدی ناشی از تتراکلرید کربن تحت word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله توانایی سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان موش در بهبود فیبروز کبدی ناشی از تتراکلرید کربن تحت word ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله توانایی سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان موش در بهبود فیبروز کبدی ناشی از تتراکلرید کربن تحت word :

مقاله توانایی سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان موش در بهبود فیبروز کبدی ناشی از تتراکلرید کربن تحت word که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز و زمستان 1388 در (علوم تشریح ایران) Anatomical sciences journal از صفحه 99 تا 112 منتشر شده است.
نام: توانایی سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان موش در بهبود فیبروز کبدی ناشی از تتراکلرید کربن
این مقاله دارای 14 صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله سلول بنیادی مزانشیمی
مقاله فیبروز کبدی
مقاله تتراکلریدکربن
مقاله سلول درمانی

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
هدف: بررسی تاثیر پیوند آلوژن سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان بر میزان فیبروز کبدی ناشی از تتراکلرید کربن در موش.
مواد و روش ها: تعداد 55 سر موش ماده نژاد NMRI به 5 گروه 11 تایی تقسیم شدند و برای ایجاد فیبروز کبدی به مدت 8 هفته، هفته ای دو بار به میزان 1 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن تتراکلرید کربن دریافت نمودند. علاوه بر آن، به موش های گروه سلول درمانی در پایان هفته 4، یک میلیون سلول مزانشیمی مغز استخوان آلوژن از طریق ورید دمی پیوند شد. سپس کبد آن ها با روش های هیستوپاتولوژیک و ایمنوفلورسنس از نظر میزان فیبروز، استقرار سلول های پیوندی و ماهیت آن ها مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین میزان آلبومین خون موش ها بررسی شد.
یافته ها: در گروه سلول درمانی میزان فیبروز و همچنین میزان مرگ و میر موش ها به طور معنی داری کاهش یافته بود (به ترتیب 051±224 در مقابل 06±3483 درصد،P>0.05 و 273 در مقابل 455 درصد)، از طرفی میزان آلبومین سرم نیز افزایش یافته بود که البته اختلاف آن ها معنی دار نبود. این یافته با درصد بسیار پایین سلول های پیوندی استقرار یافته ای که توانایی تولید آلبومین را داشتند (008±023 درصد کل سلول های بافت کبد) همخوانی داشت. به طوری که اکثر سلول های پیوندی در نواحی پری پورتال استقرار یافته و توانایی تولید آلبومین را نداشتند.
نتیجه گیری: به نظر می رسد که نقش اصلی سلول های مزانشیمی در بهبود فیبروز کبدی ناشی از تتراکلرید کربن نه از طریق تمایز آن ها به سلول های هپاتوسیتی، بلکه به طور عمده از طریق سایر مسیر های برهم کنش متقابل با بافت آسیب دیده اعمال می شود.